27/12 : วังเวียง - หลวงพระบาง

<<<<<< อ่านตอนที่แล้ว

วันนี้ตอนเช้า 6 โมงตื่นมาตามแผนแรกที่วางไว้ทั้งคู่ แต่.....
เดียร์น้อย "ยังมืดอยู่เลยว่ะ"
ต้องตา " เออดิ เอาไง มืดงี้จะไปเดินป่ะ"
เดียร์น้อย " มืดๆคงมองไรไม่เห็นมั้ง"
ต้องตา " เออ เหมือนเมื่อวานแหละ งี้นอนต่อนะ"
เดียร์น้อย "เออ ดี"

และแล้ว......ก็มารู้ตัวกันอีกทีตอน 7 โมง ....5555
ท่าทางเรา 2 คนจะทำไรกันเร็วจริงๆ แบบว่า 7.30 อาบน้ำ แต่งตัว เก็บของกันเรียบร้อย แล้วก็ลงไปกินมาม่ากันเลย เหอๆๆๆ จริงๆตอน 8.30 เนี่ย เราก็พร้อมกันละนะ มีรถออกตอนนั้นเหมือนกัน แต่ลุงเคี่ยนทองบอกว่าจองรอบนั้นอาจจะไม่ทัน ไป 9.30 ก็ได้ ก็เลยว่าตามลุง แล้วก็นั่งเอ้อระเหยกันจนเกือบๆ 9 โมงค่อยออกไปท่ารถแหละ (ขามานี่สามล้อคนละ 20 บาท แต่ขาไปนี่เดินเอา เพราะมันไม่ได้ไกลมากอ่ะ..เปลือง)

ถ่ายรูปกะลุงเคี่ยนทอง+ลูกสาวผู้ดูแลเรือนพัก

เดินทางคราวนี้ไปโดยรถตู้นะ คนละตั้ง 360 บาทแน่ะ (รถเมล์มาวังเวียง 40 บาทเอง) ไปถึงเป็นกลุ่มแรกเลย ไม่มีคนมา เลยไปจองที่นั่งหน้าสุดเอาไว้ เราก็ถามคนขับรถว่าเหลือเวลาอีกตั้งนาน ไปเดินเล่นในตลาดรอได้ป่ะ (ว่าจะไปหาซื้อเสบียงด้วยอ่ะ นั่งรถนาน) คนขับไม่ยอมให้ไป บอกว่าไม่รอถึง 9.30 หรอก รอคนเต็มก็ออกแล้ว เราก็เลยเดินเล่นรอแถวนั้น ไม่มีเสบียงไรให้ซื้อเลยอ่ะ เศร้า Y_Y

ซ้ายมือเป็นรถตู้ที่จะเป็นยานพาหนะของเราวันนี้ !!!

สรุปว่ากว่าคนจะเต็มตั้งเกือบ 10 โมง รถเรา 13 คน, ญ 12 ช 1 (ใครบอกว่า ญ ไม่น่าเที่ยวกันเองนี่ปฎิเสธเลยเนี่ย) มีฝรั่ง 3 คน นอกนั้นไทยหมด พอคนเต็มคนขับก็มาเก็บตั๋ว แต่ในภาษาลาวเนี่ย คำว่า "ปี้" แปลว่าตั๋ว ...คนขับเลยเดินมาบอกว่า
"ขอปี้หน่อยๆ"
....เฮ้อ ...แสลงหูจริงๆ
ไม่พอนะ ..คือมีคนกลัวเมารถไง กลัวอ้วก ก็บอกคนขับ ..พี่แกก็ตอบกลับมาว่า
"บ่เป็นหยัง ข้อยมีถุงยาง" (ถุงยาง = ถุงพลาสติก)
เอ่อ... ไม่รู้ภาษาลาวนี่ไม่รู้นะเนี่ยว่าคุยกันเรื่องตั๋วรถ กะเมารถอยู่ (--')

รถตู้นี่ดีอย่าง คล่องตัวกว่ารถเมล์ แต่ระหว่างทางมันหมอกตลอดเลยอ่ะ แถมวันนี้ฝนตกอีก เลยขับเร็วมากไม่ได้แฮะ

หมอกหนามากเลย ~~~

พี่คนขับแวะให้ 2 ที่ สายๆที่นึงกินกาแฟลาว (ดูเข้มมาก แต่กินแล้วไม่เข้มเลย) เที่ยวอีกที่นึงแวะกินข้าว ..แต่ไม่น่ากินอย่างแรง เลยไปซื้อเลย์มากะต้องคนละถุง แล้วก็กินรองท้องไปก่อนอ่ะ ไม่กล้าซื้อน้ำกินอีกต่างหาก กลัวปวดฉี่กลางทาง ...ข้ามเขาไปนี่ไม่มีห้องน้ำอีก

บรรยากาศตรงที่แวะกินข้าว (ดูหนาวมะ)

อันนี้ก็ตรงที่ที่เค้าให้เรากินข้าวเที่ยงแหละ

16.00
มาถึงท่ารถหลวงพระบาง ต้องหาต่อรถเข้ามาใจกลางเมืองก่อน พอดีพี่ๆที่นั่งรถตู้มาด้วยกันเค้ารู้ว่าใจกลางเมืองเนี่ยคือถนนศรีสวัสดิ์วงศ์ แล้วเค้าก็จะมาทางนั้น เราก็เลยอาศัยบารมีเค้าติดมาด้วย พอมาถึงก็แยกย้าย เดินหาที่พัก ... ไปริมแม่น้ำก่อนเลยค่ะ ..เหอๆๆ ถามๆอันแรกๆเนี่ย คืนละตั้ง 400 แน่ะ (แต่ห้องมันใหญ่เกิน) หาไปหามา ได้ไม่ริมแม่น้ำ แต่ห้องก็โอเคอ่ะ ได้ 2 คืน 640 บาทมีห้องน้ำในตัวด้วย (จริงๆมีถูกกว่านั้น แต่ห้องที่เราอยู่โอเคกว่า เลยยอม) ชื่อ "เรือนพักพูสี" อยู่ใกล้ๆกะพระธาตุเลยแหละ (ทำเลดีมากๆๆ)

ตอนเช้าๆนั่งรถมาอากาศเย็น แต่มาถึงที่นี่แล้วร้อนแฮะ ..เลยจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเรียบร้อย ก่อนจะไปหาทัวร์เที่ยวพรุ่งนี้ ...กระบวนการตัดสินใจก็สุดแสนจะง่าย แค่เดินไปบ. ทัวร์ที่ใกล้ที่สุด ต่อราคา รับได้ก็จองเลย ไม่คิดมาก เสร็จแล้วก็ไปขึ้นพระธาตุพูสีดูพระอาทิตย์ตกดินตามโปรแกรมในทัวร์ซะหน่อย ออกมาจากบ้านพักเดินมาหน่อยก็ถึงตลาดนัดเลย ...ถนนเส้นหลักนี่กลางคืนเค้าจะมีตลาดนัดชาวม้งกันล่ะ

ชาวม้งเริ่มตั้งแผง

ทางขึ้นพระธาตุนี่อยู่ใกล้มากๆ แต่บันไดขึ้นชันสุดๆ ขึ้นไปได้ไม่กี่ขั้น ถึงจุดพัก (แต่เหนื่อยแล้ว) ตรงนี้จริงๆก็ดูพระอาทิตย์ตกได้นะ สวยด้วย แอบคิดว่าจะหยุดอยู่ตรงนี้พักนึง เพราะเงยหน้าดูแล้วหนทางอีกไกล (375 ขั้นอ่ะ นี่เพิ่งขึ้นมายังไม่ถึงร้อยเลยมั้ง) แต่ไหนๆก็ไหนๆ แข็งใจอีกเฮือกละกัน

ทางขึ้นพระธาตุ

ในที่สุดก็ถึงยอดจนได้ ...องค์พระธาตุเนี่ย ไม่รู้จะบรรยายความอลังการยังไง (เพราะไม่มี) แต่จากมุมที่อยู่มองลงไปเห็นหลวงพระบางรอบๆเลยก็สวยดีเหมือนกันนะ

วิวเมืองจากบนพระธาตุ..สวยดี

ไปดูตรงมุมที่เค้าดูพระอาทิตย์ตกดินซะหน่อย ...แม่เจ้า..คนเยอะมากๆ เห็นแต่หัวคน ไม่เห็นวิวเลย แต่ก็อุตส่าห์ดั้นด้นไปถ่ายมาได้ซักแช๊ะ 2 แช๊ะ แล้วก็รีบวิ่งลงมาตรงจุดพักเมื่อกี้ดีกว่า สวยเหมือนกัน คนน้อยด้วย

มองจากมุมฮิต คนเยอะมากๆๆๆ

แต่ลงมาพระอาทิตย์ลับขอบภูเขาไปแล้วแฮะ ..เหอๆๆ (^^')

อันนี้มองจากจุดที่เตี้ยหน่อย แต่ไม่มีคน


มองตลาดม้งจากอีกมุมนึง

ลงมาจากพระธาตุก็หาของกินก่อนเลย ..พลังชีวิตที่ได้จากเลย์ตอนกลางวันหมดไปแล้ว (แต่เพราะห่วงดูพระอาทิตย์ตกเลยทนหิวก่อน) แวะถามคนข้างทางว่ากินไรดี เค้าก็บอกชื่อร้านอาหารมา ..แต่ไปดูแล้วหรูหราเกิน เผอิญต่อมงกทำงานตลอดเวลา เลยไม่ได้กินร้านที่เค้าแนะนำ แต่เดินไปในตลาดแล้วกินมันร้านแรกที่เจอแล้วมีที่นั่งเนี่ยแหละ สรุปว่าได้นั่งกินเฝอข้างทาง + ซื้อเมี่ยงมานั่งกินด้วย ...ที่นี่เค้าจะม้วนเมี่ยงขายเป็นคำๆไง 8 อัน 1000 กีบ (ประมาณ 4 บาท) เมี่ยงก็มีหลายแบบ ทั้งห่อใบเมี่ยง ห่อผักกาดหอม ห่อผักกาดขาว ก็อร่อยดีเหมือนกันนะ

ร้านเฝอที่เราใช้เติมพลังชีวิตกัน

กินข้าวเสร็จก็เดินตลาดค่ะ เดินตลาดม้งกันซะหน่อย ที่นี่นะร้านเยอะมากๆ แต่ถ้าเอาสินค้าทุกร้านมา intersec กันท่าทางมีไม่เกิน 100 รายการ ของเหมือนกันหมดอ่ะ ส่วนมากก็สารพัดผ้า (พันคอ ปูเตียง คลุมเตียง) มีภาพวาด กะโคมไฟบ้าง ก็ช้อปกันได้นิดหน่อย ..ซักสามทุ่มกว่าๆก็ไปนอนค่ะ ไปนอนละ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าอีกรอบนึง

สารพัดผ้าค่ะ ..หลักๆก็ผ้าไหม ผ้าซิ่น

แล้วก็มีโคมไฟ

โคมไฟอีแบบ อันละ 25 บาท

ภาพนี่ไม่ได้ถามว่ากี่บาทแฮะ

งานประดิษฐ์จากไม้

~~~จริงๆมีเยอะกว่านี้นะ มีผ้าปูเตียงกะเครื่องเงินด้วย แต่ไม่ได้เก็บรูปมาแฮะ~~~

อันนี้เป็นร้านค้าของเค้า

โทรกลับเมืองไทยได้สบายมาก

ส่วนนี่ก็เป็นตู้ไปรษณีย์ที่เราใช้บริการกัน

ขนมโง่ๆที่เคยกินตอนเด็กๆหาได้ที่นี่ (แต่ไม่กล้าซิ้อกินอ่ะ ดูโสเกิน)

อ่านตอนต่อไป >>>>>